Onlar vardı önce annem ve babam sanki Adem ile Havva’dan bile önceydi benim için öyleydi Durero o muhteşem tabloyu çizmemişti henüz gaz ve toz bulutu yoktu Sizlere anlatmak gerekirse sayın seyirciler Bizdik bir evin içinde dünyalarımız ev içinde evler dünya içinde Onlar anlatırdı bana hayat yaşamak sevmek yalan söylememek Cumhuriyet gazetesi TRT 1 Kenan Evren Bülent Ecevit ben dinliyor büyüyordum onlar anlatıyor ve ufalıyorlardı elleri buruşuyordu gözlerindeki çizgiler artıyordu benim yanaklarımın alı artıyordu ben giderken onlar dönüyordu bunu şimdi şimdi anlıyorum kırılma noktasını çok net hatırlıyorum ‘‘Her şey birdenbire oldu Yer Gök birdenbire’’ Kadıköy’de Beşiktaş İskelesinin önündeydim tam oniki sene önceydi O orda kız arkadaşıyla beni bekliyordu geleyim ve karışsın ortalık mayıs ortasında şimşekler çaksın ve çocukluk bitsin diye
**
Oniki sene sonradan yani şimdiden bakarken düşünüyorum Sen de büyük ihtimal oralardaydın belki de hasırlarda çay içiyordun bir sokak çocuğundan mendil alıyordun
**
İşte o anda iskelede mayıs ortası çakan şimşeğe hayretle Ben ben oldum öğlen güneşinin yırtıldığı anda geçtim bir safhadan diğerine Onların anlattıkları anlamlanmaya başladı
Herkesinki gibi bir hikaye bilirsin yine de bana öyle derin Mariana çukuru halt etmiş...
*** Tablo Durero'dan Adem ve Havva
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder